wątpienia była jedną z najbardziej zdrowych na umyśle osób, jakie znał. Nie szalona ani

spoglądając na ciemne okna kamienicy, które wychodziły na plac, gdzie czwórka
- Powoli, koteczku...
jakieś sceny przed drzwiami mieszkania.
Kozacy spojrzeli na siebie niespokojnie.
- Tak - powtórzył Alec. - Coś nowego. Kompani wrócili do hałaśliwej paplaniny. Alec
tęczówek i mnóstwo maleńkich białych punkcików, pomiędzy którymi prążki barwy lawendy,
znał miłości, ale teraz wiedział już, czym ona jest.
już żadnego innego faceta. A Karol? Wiedział, że przyjaciel jest samotny… Może to
list, zdjął okulary i przetarł oczy.
- Tak, mogłaby to zrobić - mruknął Drax.
- Mam wrażenie, że podobała ci się służba na okręcie. To się dało wyczuć po sposobie, w jaki rozmawiałeś z marynarzami.
Zrobił to dla mojego dobra. Tylko że ja nie zamierzałem rezygnować, zacząłem za to po cichu
nieuprzejmych przyjaciół. - Spojrzała na niego podejrzliwie. W końcu mu uwierzy, przecież
daremnie usiłowała wsunąć stopę w podciągnięte zbyt wysoko strzemię. Koń był dla niej za

Rozpoczęła się druga tura.
- To wbrew zasadom organizacji.
Chyba jeszcze spała, bo niemal spodziewała się ujrzeć u jego ramion wielkie skrzydła.
- Widzę. Spojrzał na nią niepewnie i stanął nieco dalej, wsparty o jedną z kolumienek,
zupełnie jakby w eleganckim dandysie obudził się nagle wojownik. Dojrzała w nim zapał,
Na ustach Belli pojawił się cień uśmiechu.
zastanowieniu. Nie był brzydki, naprawdę. Mógłby nawet wrzucić go do kategorii „w
kilka pozostałych na dnie kropelek na jedną z jej piersi, sięgając potem ku nim wargami.
wielkim łożu - tego mebla nie sprzedał. Podniósł z podłogi błękitny szlafrok i przez pewien
- Nie potrzebuję twojej pomocy, tylko milczenia.
W ogóle jesteś miły, dodała w myślach. Żałowała, że nie potrafi być wobec niego obojętna.
- Sami mówiliście, że to szczwany lis - przypomniał Carlise. - Zgadza się, Wasza Wysokość. - Jak więc masz zamiar go przekonać, że naprawdę zabiłaś moich bliskich?
- Szkoda, bo wkrótce będzie ci to potrzebne. – Carlise odstawił kieliszek i twardo spojrzał synowi w oczy. - Za dwa dni Blaque wychodzi z więzienia.
- I razem z tamtymi gogusiami narobił pan kiedyś kłopotu mojej córce - parsknął
Bo wyglądam na księżniczkę, prawda? – zapytał z wahaniem.